Το υπόλοιπο των διακοπών μας ήταν προς έκπληξη μας στα Πούλιθρα, ένα μικρό γραφικό χωριό δίπλα στο Λεωνίδιο.
Χωμένα στην αγκαλιά των παρυφών του καταπράσινου Πάρνωνα, λίγα μόνο μέτρα από την καταγάλανη θάλασσα, τα Πούλιθρα αποτελούν το θερινό πρόσωπο της Αρκαδίας και προσφέρονται για ήσυχα σαββατοκύριακα στην φύση. Τα Πούλιθρα, λίγο έξω από το Λεωνίδιο, είναι ένα από τα λίγα παραθαλάσσια χωριά της Ελλάδας που έχουν μείνει σχεδόν ανέγγιχτα από την κακή τουριστική εκμετάλλευση.
Αρκαδική φύση, πράσινο από τις παρυφές του Πάρνωνα και καταγάλανα αιγαιοπελαγίτικα νερά συνδυάζονται αρμονικά και συναντιούνται στην όμορφη παραλία του χωριού με τα πεντακάθαρα νερά και το λεπτό βοτσαλάκι. Ασβεστωμένα σπιτάκια με ανθοστόλιστες αυλές, επιβλητικά αρχοντικά κυνουριακής αρχιτεκτονικής και ένα όμορφο λιμανάκι συνθέτουν το γραφικό σκηνικό.
Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε πως σύμφωνα με τον αρχαιολόγο καθηγητή Κωνσταντίνο Ρωμαίο, στα Πούλιθρα βρίσκεται η αρχαία πόλη Πολίχνη, την οποία αναφέρει ο ιστορικός Πολύβιος. Η ακρόπολη της αρχαίας πόλης βρίσκεται στο λόφο που είναι δίπλα από το λιμάνι του χωριού. Σήμερα, στον υδροβιότοπο της περιοχής υπάρχουν ίχνη του αρχαίου λιμανιού (δέστρες). Επίσης, στο λόφο (βίγλα) υπάρχει αρχαίο κάστρο και βυζαντινά τείχη.
Η φιλοξενία της κυρίας Βασιλικής στο ξενοδοχείο Βυζαντινόν είναι από τις πιο ωραίες. Με τα σπιτικά εδέσματα στον πρωινό μπουφέ θα σας κάνει να αισθανθείτε σαν το σπίτι σας. Καθήστε να απολαύσετε μαζί της έναν καφέ και κουβεντιάστε!!!
Μόλις εννέα χιλιόμετρα από τα Πούλιθρα βρίσκεται το Λεωνίδιο. Το Λεωνίδιο (ή Λενίδι) είναι μία από τις πιο παλιές ναυτικές πολιτείες της Ελλάδας. Είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Κυνουρίας και η τελευταία πόλη της Νοτιανατολικής Αρκαδίας (95 χιλ. από την Τρίπολη). Εχει 3.500 κατοίκους. Βρίσκεται σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από τη θάλασσα στην άκρη μιας ευφορότατης πεδιάδας με εσπεριδοειδή και ελαιόδενδρα, ανάμεσα σε απόκρημνα και δύσβατα βουνά Από πάνω του δεσπόζουν θεόρατοι και επιβλητικοί κόκκινοι βράχοι.
Το όνομα της πόλης οφείλεται, σύμφωνα με την παράδοση, στον Αγιο Λεωνίδη και στις συμμάρτυρές του (3ος αι.), που τα λείψανά τους ξέβρασε η θάλασσα στην παραλία. Ο κάμπος του Λεωνιδίου ονομαζόταν στην αρχαιότητα “Διονύσου κήπος”, γεγονός που συνδέει τη λατρεία του θεού Διονύσου με την καλλιέργεια της αμπέλου στην περιοχή. Η νέα πόλη ιδρύθηκε το 1826, μετά την καταστροφή του Πραστού από τον Ιμπραήμ. Μέχρι τότε αποτελούσε το χειμερινό τόπο διαμονής των Πραστιωτών.
Το Λεωνίδιο είναι η πρωτεύουσα της Τσακωνιάς. Οι Τσάκωνες είναι απόγονοι εκδωρισθέντων Λακώνων και μιλούν την δική τους διάλεκτο, την τσακώνικη διάλεκτο (τσακώνικα), που είναι παραφθορά της αρχαίας δωρικής διαλέκτου. Η τσακώνικη διάλεκτος θεωρείται η αρχαιότερη στον κόσμο. Ο Τσάκωνες διακρίνονται σε όλη τους την ιστορική διαδρομή για την περηφάνεια και το αδούλωτο φρόνημά τους. Εχουν τις δικές τους παραδόσεις, έθιμα, τραγούδια και χορούς.
Το Λεωνίδιο και η περιοχή του χαρακτηρίζονται από γραφική τοπική αρχιτεκτονική, μοναδική στην Αρκαδία. Τυπικά δείγματά της είναι η αγορά στο κέντρο της πόλης με τον κεντρικό της δρόμο, και πολλά όμορφα αρχοντικά διεσπαρμένα στην πόλη, με όμορφες αυλόπορτες, χαρακτηριστικά χρώματα στα επιχρίσματα και πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο. Μερικά από αυτά έχουν τη μορφή πύργου. Ανάμεσά τους, ξεχωριστή θέση κατέχει ο Πύργος Τσικαλιώτη (1808). Ο πύργος αυτός είναι από τα παλαιότερα οικοδομήματα της Πελοποννήσου και έχει κατασκευασθεί στην Τουρκοκρατία. Στο εσωτερικό του έχει ωραία ξύλινη επένδυση και ένα τεράστιο τζάκι. Εχει μερικά αποκατασταθεί και σχεδιάζεται να στεγάσει μουσείο. Λόγω όμως των χαμηλών ρυθμών χρηματοδότησης, οι εργασίες αποκατάστασης έχουν διακοπεί και έτσι ο πύργος παραμένει ακόμα ημιτελής. Παρ’ όλα αυτά φιλοξενεί κατά καιρούς καλλιτεχνικές εκθέσεις και εκδηλώσεις.
Χαρακτηριστικό προϊόν της περιοχής, είναι η μελιτζάνα, που είναι πιο γλυκιά από άλλες ποικιλίες και φημίζεται σαν η πιο εύγευστη στην Ελλάδα. Η “τσακώνικη μελιτζάνα“ του Λεωνιδίου έχει τυποποιηθεί και αναγνωρισθεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (Tsakoniki Aubergine of Leonidas) και της έχει απονεμηθεί ειδικό πιστοποιητικό και σύμβολο προέλευσης. Τα τελευταία χρόνια η καλλιέργεια των εσπεριδοειδών έχει παραμεληθεί και το ενδιαφέρον των αγροτών έχει στραφεί στην ανάπτυξη και διατήρηση θερμοκηπίων τα οποίοα έχουν κατακλύσει ήδη το μικρό κάμπο του Λεωνιδίου.
Ανηφορίζοντας από το Λεωνίδιο και σε απόσταση περίπου 32 χλμ βρήκαμε το χωριό Κοσμάς. Το χωριό είναι χτισμένο στις νοτιοανατολικές παρυφές του Πάρνωνα σε υψόμετρο 1150 μ. σε καταπράσινο και πανέμορφο τοπίο, με υπέροχα ελατοδάση και ένα μεγάλο δάσος από καστανιές. Παντού άφθονα νερά, πηγές και ρεματιές, μια παρθένα φύση σε όλο της το μεγαλείο ενώ είναι ένα από τα 41 χωριά της ορεινής Αρκαδίας που έχουν χαρακτηριστεί παραδοσιακοί οικισμοί, λόγω της αναλλοίωτης εικόνας που έχει διατηρήσει από το παρελθόν αλλά και του τοπικού χαρακτήρα.
Η διαδρομή από το Λεωνίδιο είναι συναρπαστική. Ο δρόμος διασχίζει πρώτα το επιβλητικό φαράγγι του ποταμού Δαφνώνα, όπου συναντάμε το μοναστήρι της Παναγιάς της Έλωνας και στη συνέχεια ανεβαίνει στον Πάρνωνα και μπαίνει σε ένα πανέμορφο ελατόδασος.
Στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται ο Κοσμάς εικάζεται ότι βρισκόταν η αρχαία πόλη Σελινούς και ναός αφιερωμένος στον Απόλλωνα. Το 1592 αναφέρεται για πρώτη φορά η ονομασία Κοσμάς σε μια επιστολή του μητροπολίτη Μονεμβασίας Γεννάδιου.
Ιστορικές αναφορές υπάρχουν για τη συμμετοχή των κατοίκων του Κοσμά τόσο στην Ελληνική επανάσταση του 1821 όσο και στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940. Το 1944 το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς και τα Τάγματα Ασφαλείας και αργότερα κατά τον ελληνικό εμφύλιο λεηλατήθηκε. Ξαναχτίστηκε όμως αργότερα.
Η κεντρική πλατεία του χωριού Κοσμάς στην Ορεινή Αρκαδία, σκεπασμένη με 7 θεόρατα πλατάνια (που φυτεύτηκαν το 1883), με γραφικά καφενεία και ταβέρνες με ποιοτικό φαγητό σε εξαιρετικές τιμές. Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει η ωραία εκκλησία των Αγίων Αναργύρων. Πίσω από το ιερό της εκκλησίας τρείς όμορφες βρύσες χύνουν αδιάκοπα τα νερά που έρχονται απευθείας από τις άφθονες πηγές που υπάρχουν στην περιοχή.
Ανεπιφύλακτα σας συστήνω την περιοχή έστω και για ένα long weekend. Αξίζει και θα μείνετε ενθουσιασμένοι όσο εμείς….
Καλό φθινόπωρο!!!
