Η Κυριακή είναι μέρα αφιερωμένη για πρωινό στο Plaza, τα μουσεία του Upper East Side, το Central Park και την Δημόσια Βιβλιοθήκη.

Νωρίς το πρωί είχαμε το πιο ωραίο πρωινό στο ξενοδοχείο Plaza στο Upper East Side. Εκεί που ξεκινά το Central Park. Για την ιστορία το ξενοδοχείο Plaza της Νέας Υόρκης είναι ένα από τα πιο εμβληματικά καταλύματα παγκοσμίως, από το άνοιγμά του το 1907. Στη γωνία της Fifth Avenue και Central Park, η θέση του είναι μόνο ένας παράγοντας που το καθιστά έναν από τους κορυφαίους προορισμούς για διασημότητες, συγγραφείς και ηγέτες στον κόσμο. Μερικά από τα πιο ξέφρενα πάρτι και πιο αξιομνημόνευτα γεγονότα της ιστορίας, έλαβαν χώρα εκεί και σήμερα παραμένει πιο πολυτελές από ποτέ.

Άνοιξε επίσημα τις πόρτες του στο κοινό την 1η Οκτωβρίου του 1907 και γρήγορα τράβηξε την προσοχή χάρη στην τοποθεσία του στη Fifth Avenue και στο Central Park, μία από τις πιο μοντέρνες κατοικημένες περιοχές της Νέας Υόρκης κατά τη χρονική στιγμή. Η κατασκευή του ξενοδοχείου των 19 ορόφων, χρειάστηκε δύο χρόνια και κόστισε 12 εκατομμύρια δολάρια, ένα εξωφρενικό ποσό για εκείνη την εποχή.

Aνηφορίζοντας την 5th Avenue, αφήσαμε πίσω μας το Plaza και φτάσαμε στο μουσείο Solommon R. Guggenheim , γνωστό ως Guggenheim. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά μουσεία μοντέρνας τέχνης του κόσμου και στεγάζεται σ᾽ένα ιδιαίτερο για την αρχιτεκτονική του κτίριο που βρίσκεται στην 5η Λεωφόρο, στο Άνω Ανατολικό Μανχάταν της Ν. Υόρκης.

Το κτίριο  θεωρείται ένα από τα χαρακτηριστικά δείγματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα και σχεδιάστηκε από τον μεγαλύτερο αρχιτέκτονα της Αμερικής, τον Φρανκ Λόιντ Ράιτ. Το κυκλικό – ελικοειδές τσιμεντένιο κτίριο του Γκούγκενχαϊμ είναι το μοναδικό κτίριο της Ν. Υόρκης σε σχέδια του Ράιτ. Το ελικοειδές κτίριο του Μουσείου Guggenheim σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Φρανκ Λόιντ Ράιτ. Το Μουσείο άνοιξε για το κοινό το 1959, έξι μήνες μετά το θάνατο του Ράιτ.
Το εσωτερικό του κτιρίου έχει το σχήμα μίας μεγάλης ελικοειδούς ροτόντας που φθάνει σε ύψος 28 μέτρων έως το θολωτό φεγγίτη. Ο επισκέπτης μπορεί να φθάσει στην κορυφή ακολουθώντας μία αρθρωτή ράμπα που ανεβαίνει κυκλικά σε ύψος πέντε ορόφων και έχει μήκος περίπου 400 μέτρα. Στους τοίχους του κάθε ορόφου εκτίθενται έργα της συλλογής του Μουσείου.  Για να μην κουραστεί, μπορεί να ανέβει με το ασανσέρ στον 5ο όροφο και να αρχίσει να κατεβαίνει με τα πόδια. Λένε ότι ο Ράιτ ήθελε οι επισκέπτες να ξεκινούν από την κορυφή και να κατεβαίνουν τα επικλινή επίπεδα των πέντε ορόφων, βλέποντας κατά την κάθοδό τους τα έργα τέχνης.
 Σήμερα το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ διαθέτει μία πολύτιμη συλλογή από έργα τέχνης του 20ού αιώνα και της σύγχρονης εποχής. Η πρώτη συλλογή του Solomon R. Guggenheim με έργα των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα εμπλουτίστηκε από συλλογές που δώρισαν και άλλοι πλούσιοι φιλότεχνοι συλλέκτες έργων τέχνης. Έτσι, το Μουσείο καλύπτει την ιστορία της τέχνης από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τις μέρες μας, συμπεριλαμβανομένων έργων των ιμπρεσιονιστών και μεταϊμπρεσιονιστών ζωγράφων, της ευρωπαϊκής τέχνης του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, καθώς και της ευρωπαϊκής και αμερικανικής τέχνης των τελών του 19ου αιώνα και της μεταπολεμικής εποχής.  Η μόνιμη συλλογή του Guggenheim δεν εκτίθεται ολόκληρη, αλλά τα έργα της εναλλάσσονται. Παράλληλα με την έκθεση έργων από τη μόνιμη συλλογή διοργανώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και ιδιαίτερες εκθέσεις.
Ύστερα από κάμποση ώρα βγήκαμε με προορισμό το MET Museum ακριβώς λίγο πιο κάτω στο Central Park.
Το Metropolitan Museum of Art (κοινώς το The Met) είναι ένα μουσείο τέχνης στο ανατολικό άκρο του Central Park, καθώς και στο “Museum Mile” στη Νέα Υόρκη. Βρίσκεται στη διεύθυνση 1000 5th Avenue. Η μόνιμη συλλογή του περιλαμβάνει περισσότερα από δύο εκατομμύρια έργα τέχνης, διαιρούμενη σε δεκαεννέα τμήματα. Το κεντρικό κτίριο, που συχνά αποκαλείται “The Met”, είναι μία από τις μεγαλύτερες πινακοθήκες του κόσμου.

Στη μόνιμη συλλογή υπάρχουν έργα τέχνης από την κλασική αρχαιότητα και την Αρχαία Αίγυπτο, έργα ζωγραφικής και γλυπτά από σχεδόν όλους τους κορυφαίους Ευρωπαίους και μια εκτεταμένη συλλογή της αμερικανικής και της σύγχρονης τέχνης. Το Met διατηρεί επίσης εκτεταμένες συλλογές της Αφρικής, της Ασίας, της Ωκεανίας, βυζαντινής, και ισλαμικής τέχνης. Το μουσείο φιλοξενεί επίσης εγκυκλοπαιδικές συλλογές μουσικών οργάνων, κοστουμιών και αξεσουάρ, και παλαιά όπλα και πανοπλίες από όλο τον κόσμο. Υπάρχουν αρκετοί διαμορφωμένοι εσωτερικοί χώροι, που κυμαίνονται από το Ρωμαϊκό 1ο αιώνα μέσω σύγχρονου αμερικανικού σχεδιασμού, μόνιμα εγκατεστημένοι σε γκαλερί του Met.

Το μουσείο άνοιξε για πρώτη φορά στις 20 Φεβρουαρίου του 1872, και στεγαζόταν σε ένα κτίριο που βρισκόταν στην 681 Fifth Avenue της Νέας Υόρκης. Ο John Taylor Johnston, ένα στέλεχος του σιδηρόδρομου που με την προσωπική του συλλογή τέχνης έριξε το “σπόρο” στο μουσείου, διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του, και ο εκδότης George Palmer Putnam συνέβαλε ως ιδρυτικός έφορος. Ο καλλιτέχνης Eastman Johnson ενήργησε ως συν-ιδρυτής του μουσείου. Ο Luigi Palma di Cesnola, ονομάστηκε ως πρώτος διευθυντής του. Υπηρέτησε από το 1879 έως το 1904. Υπό την καθοδήγησή τους, οι συλλογές του Met, που αρχικά αποτελούνταν από μια ρωμαϊκή πέτρινη σαρκοφάγο και 174, ως επί το πλείστον Ευρωπαϊκά έργα ζωγραφικής, ξεπέρασαν γρήγορα το διαθέσιμο χώρο. Το 1873, μετά μιας συλλογής Κυπριακών αρχαιοτήτων, το μουσείο μετακόμισε από την Fifth Avenue και εγκαταστάθηκε στο Douglas Mansion στην 128 West 14th Street. Ωστόσο, αυτή η νέα θέση αποδείχθηκε προσωρινή, καθώς η αυξανόμενη συγκέντρωση έργων απαιτούσε περισσότερο χώρο και το μέγαρο δεν μπορούσε να τον παρέχει.

Μετά από διαπραγματεύσεις με την πόλη της Νέας Υόρκης το 1871, χορηγήθηκε στο Met η γη μεταξύ των East Park Drive, Fifth Avenue, και την 79th και 85th  Transverse Roads στο Central Park. Ένα “μαυσωλείο” από κόκκινο τούβλο και πέτρα σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Calvert Vauxκαι τον συνεργάτη του Jacob Wrey Mould. Το φιλόδοξο κτίριο του Vaux δεν είχε υψηλή αποδοχή. Το υψηλό βικτοριανό γοτθικό ύφος του κτιρίου που ήδη χρονολογούνταν πριν από την ολοκλήρωση χαρακτηρίστηκε από τον πρόεδρο του Met “λάθος”. Μέσα σε 20 χρόνια, ένα νέο αρχιτεκτονικό σχέδιο είχε ήδη εκτελεστεί. Από τότε, πολλές προσθήκες έχουν γίνει, που συμπεριλαμβάνουν τη διακριτικήBeaux-Arts πρόσοψη στην Fifth Avenue, το Great Hall, και το Grand Stairway. Αυτά είχαν σχεδιαστεί από τον αρχιτέκτονα και διαχειριστή του Met, Richard Morris Hunt, αλλά τα ολοκλήρωσε ο γιος του,Richard Howland Hunt, το 1902 μετά το θάνατο του πατέρα του. Τα φτερά που ολοκλήρωσαν την πρόσοψη στην Fifth Avenue στην δεκαετία του 1910 είχαν σχεδιαστεί από την εταιρεία McKim, Mead and White. Οι νεωτεριστικές πλευρές και το πίσω μέρος του μουσείου ήταν έργο της Roche, Dinkeloo,and Associates στη δεκαετία του 1970 και του 1980.

Έφτασε η ώρα να χαθούμε στο Central Park. Το Central Park είναι το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο στη διοικητική περιφέρεια του Manhattan στη Νέα Υόρκη. Το πάρκο περιβάλλουν από βορρά η 110η οδός, από δυτικά η Σέντραλ Παρκ Γουέστ, από νότια η 59η οδός και από ανατολικά η 5th Ave. Το πάρκο αναπτύσσεται μεταξύ 110 περίπου οικοδομικών τετραγώνων, επί της οικοδομικής γραμμής των οποίων υψώνονται ουρανοξύστες που παρέχουν ιδιαίτερη θέα. Το πάρκο έχει σχεδιαστεί από τον αρχιτέκτονα κήπων Φρέντερικ Λόου Όλμστεντ και τον αρχιτέκτονα Κάλβερτ Βο, με πολλές υψομετρικές διαφορές παρουσιάζοντας μια εξαιρετική φυσικότητα. Έχει κηρυχθεί εθνικό ιστορικό τοπογραφικό μνημείο από το 1963. Σημειώνεται ότι μέχρι το 1840 η περιοχή που βρίσκεται σήμερα το πάρκο αυτό ήταν βαλτότοπος με πολλά χοιροστάσια. Η Νέα Υόρκη ήταν πολύ μικρότερη σε έκταση και αριθμούσε περίπου τους 300.000 κατοίκους, πολλοί από τους οποίους ήταν μετανάστες, η δε άκρη της πόλης ήταν στη σημερινή 34η οδό. Το 1850 ο πληθυσμός έφθασε τις 500.000. Για πάρκο την εποχή εκείνη οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν το χώρο του νεκροταφείου Γκρηνγούντ του Μπρούκλιν όπου τα παιδιά έπαιζαν ανάμεσα σε μνημεία ενώ διέκοπταν το παιγνίδι σε κάθε νεκρική πομπή. Ανεξάρτητα όμως αυτού τα μαχαιρώματα που συνέβαιναν εκεί την νύκτα είχαν ξεπεράσει κάθε όριο. Αν και στα περισσότερα σημεία το πάρκο φαίνεται φυσικό, πρόκειται για σχεδόν εξ ολοκλήρου διαμορφωμένο χώρο. Περιέχει τεχνητές λίμνες, εκτεταμένα μονοπάτια πεζοπορίας, δυο πίστες για πατινάζ, ένα ζωολογικό κήπο, ένα καταφύγιο άγριας ζωής, ένα ανοιχτό θεατρικό χώρο, μεγάλες περιοχές με γρασίδι για σπορ ή ξεκούραση καθώς και παιδικές χαρές.

Η ώρα πέρασε με παγωμένη σπιτική λεμονάδα και αμερικάνικα cookies και πολύ περπάτημα μέσα στο πάρκο. Απόγευμα πια και φτάσαμε στην Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέα Υόρκης (New York Public Library) που είναι η τρίτη μεγαλύτερη δημόσια βιβλιοθήκη στη Βόρεια Αμερική και μία από τις πιο σημαντικές ερευνητικές βιβλιοθήκες των Ηνωμένων Πολιτειών. Η βιβλιοθήκη βρίσκεται σε μία κεντρική τοποθεσία σε δύο τετράγωνα της 5ης Λεωφόρου μεταξύ 40ης και 42ης οδού Είναι ταυτόχρονα μία από τις μεγαλύτερες δημόσιες βιβλιοθήκες στις Ηνωμένες Πολιτείες και μία από τις πιο σημαντικές ερευνητικές βιβλιοθήκες στον κόσμο.

Οι οργανωτές της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης, θέλοντας ένα επιβλητικό κεντρικό κτίριο, βρήκαν μία διαθέσιμη εξαιρετική, κεντρική τοποθεσία σε δύο τετράγωνα της 5ης Λεωφόρου μεταξύ 40ης και 42ης οδού, την οποία και πήραν από τον Croton Reservoir που δεν την χρειαζόταν πλέον. Ο Dr John Shaw Billings, ο πρώτος διευθυντής της βιβλιοθήκης, δημιούργησε ένα πρώτο σχέδιο το οποίο αποτέλεσε τη βάση του νέου κτιρίου (σήμερα γνωστό ως κτίριο Schwarzman) στην 5η Λεωφόρο. Το σχέδιο του Billings περιείχε μια τεράστια αίθουσα ανάγνωσης πάνω από τους επτά ορόφους των στοιβαγμένων βιβλίων, σε συνδυασμό με ένα σύστημα που θα βοηθούσε να φτάνουν τα βιβλία στα χέρια των χρηστών της βιβλιοθήκης, όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Μετά από το διαγωνισμό μεταξύ των πλέον εξεχόντων αρχιτεκτόνων της πόλης, η σχετικά άγνωστη εταιρεία Carrère and Hastings επιλέχθηκε για να σχεδιάσει και να κατασκευάσει το κτίριο. Το αποτέλεσμα, ένα σχέδιο Beaux-Arts, ήταν η μεγαλύτερη κατασκευή μαρμάρου μέχρι εκείνη τη στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε το Μάιο του 1902, αλλά οι εργασίες του έργου προχώρησαν αργά, που στοίχισε τελικά 9 εκατομμύρια δολάρια. Το 1910, 121 χιλιόμετρα ραφιών εγκαταστάθηκαν, και πήρε ένα χρόνο να μεταφερθούν και να τοποθετηθούν τα βιβλία που ήταν στις βιβλιοθήκες Astor και Lenox.

Τα δύο διάσημα πέτρινα λιοντάρια που φύλαγαν την είσοδο ήταν γλυπτά του Edward Clark Potter. Οι αρχικές ονομασίες τους ήταν Leo Astor και Leo Lenox, προς τιμήν των ιδρυτών της βιβλιοθήκης. Οι ονομασίες αυτές μετατράπηκαν σε Λαίδη Astor και ο Λόρδος Lenox (αν και τα δύο λιοντάρια είναι αρσενικά). Στη δεκαετία του 1930 έλαβαν τα παρατσούκλια “Υπομονή” και “Γενναιότητα” από τον Δήμαρχο Fiorello La Guardia. Επέλεξε αυτά τα ονόματα, επειδή αισθάνθηκε ότι οι πολίτες της Νέας Υόρκης θα πρέπει να διαθέτουν αυτές τις ιδιότητες για να αντιμετωπίσουν την Μεγάλη Ύφεσης. Η “Υπομονή” ήταν στη νότια πλευρά (αριστερά καθώς κοιτάζει κανείς την κύρια είσοδο) και η “Γενναιότητα” στη βόρεια.

Η κύρια αίθουσα ανάγνωσης της Ερευνητικής Βιβλιοθήκης (Αίθουσα 315) είναι μία μεγαλοπρεπής αίθουσα μήκους 23,8 μέτρων και πλάτους 90,5 μέτρων, με 15,8 μέτρα ψηλά ταβάνια, επενδεδυμένα με χιλιάδες βιβλία αναφοράς σε ανοικτά ράφια κατά μήκος του ισογείου και των μπαλκονιών. Υπάρχουν ειδικές αίθουσες για αξιοσημείωτους συγγραφείς και μελετητές, πολλοί από τους οποίους έχουν κάνει σημαντική έρευνα και συγγραφή στη βιβλιοθήκη. Το κτίριο χαρακτηρίστηκε Εθνικό Ιστορικό Μνημείο το 1965.

Η μέρα μας έκλεισε με απίστευτα cocktails στο 35ο όροφο του ξενοδοχείου Mandarin Oriental στο Aviary Bar με θέα την δυτική ανατολική πλευρά του Manhattan και το περίφημο Columbus Circle.

Το Columbus Circle, από τον Χριστόφορο Κολόμβο, είναι ένα σημαντικό ορόσημο και πόλος έλξης της Νέας Υόρκης στο δήμο του Manhattan. Βρίσκεται στη διασταύρωση της Eighth Avenue, Broadway, Central Park South (West 59th Street) και Central Park West, στη νοτιοδυτική γωνία του Central Park. Είναι το σημείο από το οποίο μετρούνται όλες οι αποστάσεις επίσημα από τη Νέα Υόρκη. Το όνομα χρησιμοποιείται επίσης για την περιοχή λίγα τετράγωνα γύρω από την κυκλική πλατεία σε κάθε κατεύθυνση. Στα νότια της πλατείας που βρίσκεται η Hell’s Kitchen, γνωστή και ως “Clinton”, και το Theatre District ενώ προς τα βόρεια είναι το Upper West Side. Το μνημείο στο κέντρο του Columbus Circle, που δημιουργήθηκε από τον Ιταλό γλύπτη Gaetano Russo, ανεγέρθηκε ως τμήμα των εορτασμών του 1892, στη Νέα Υόρκη, για την 400η επέτειο της έλευσης του Κολόμβου στην Αμερική. Κατασκευασμένο με κεφάλαια που αντλήθηκαν από την Il Progresso, μία ιταλόφωνη εφημερίδα της Νέας Υόρκης, το μνημείο αποτελείται από ένα μαρμάρινο άγαλμα του Κολόμβου στην κορυφή μιας 21 μέτρων γρανιτένιας σπληνοειδούς στήλης διακοσμημένη με ανάγλυφα χάλκινα που εκπροσωπούν τα πλοία του Κολόμβου: Νiña, Pinta, και Santa María. Το βάθρο περιλαμβάνει έναν άγγελο που κρατάει μια υδρόγειο σφαίρα.

Προς το παρόν…see you soon x o x o E!